Waarom ik mijn 30e verjaardag niet vierde

Vorige week mocht ik alweer 31 kaarsjes uitblazen. Een opmerking die ik regelmatig hoorde was: vorig jaar kon je gelukkig wel jouw 30e verjaardag nog uitgebreid vieren. Ondanks dat Corona toen nog een of ander virus ergens in de wereld was heb ik toen ook mijn verjaardag niet gevierd. Niet veel mensen weten wat er daadwerkelijk toen aan de hand was en wat de echte reden was waarom ik mijn 30e verjaardag niet vierde.

Druk, drukker, drukst

Eind 2019 en begin 2020 was ik vooral mijzelf aan het voorbij lopen. Ik had het idee dat ik de wereld aankon. Net begonnen met een nieuwe baan (oktober 2019), op wintersport, waterpoloën, coachen en o ja ook nog even vrijwilliger bij een RoPaRun team. Nu ik zo dit lijstje lees is het niet gek dat het niet zo goed met mij ging. Ik had het gewoon bizar druk. Vaak werd er tegen mij gezegd, Selina je doet te veel laat nu iets vallen. Maar ik vond alles even leuk en even belangrijk. Daarnaast ben ik van het motto waar je aan bent begonnen maak je ook af. Halverwege ergens mee stoppen kon in mijn ogen absoluut niet.

Gedurende deze periode ging ik mij steeds slechter voelen. Ik merkte dat ik nergens meer ergens van kon genieten en alles was een opgave. Met het idee dat ik ook nog eens mijn verjaardag moest vieren was ik even het overzicht helemaal kwijt. Daarom besloot ik dan maar niet mijn verjaardag te vieren. Aan mijn familie en vrienden gaf ik aan dat ik er geen tijd/zin in had. Maar eigenlijk was dit gewoon een excuus wat ik op dat moment nog niet inzag.

De man met de hamer

Vrij veel mensen accepteerde dat ik zei dat ik geen tijd/zin had om mijn verjaardag te vieren. Het jaar ervoor puilde ons huis uit en moesten we bijna mensen stapelen. Je kan dus wel concluderen dat verjaardagen bij ons altijd vrij druk zijn. Voor mijn omgeving kon ik ook vrij goed het masker ophouden. Wij zouden onze verjaardagen wel later dat jaar een keer vieren in de tuin (leuk bedacht Lagrouw….). Maar de man met de hamer dacht daar anders over..

Waarom ik mijn 30e verjaardag niet vierde

Maar toen kwam de dag zelf en ook de man met de hamer… ’s Ochtends had ik een kappersbezoek gepland staan, waar ik echt zin in had even mijzelf lekker laten verwennen. Ik in die stoel, de kapster vraagt ga je nog wat leuks doen dit weekend. Ik ja ik ben jarig vandaag dus dat ga ik lekker vieren. Antwoord van de kapster oké leuk. Uhm een gefeliciteerd kan er misschien ook vanaf? Dit was voor mij de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen.

Tijdens mijn verjaardag had voordat het middag was al 3 (!) huilbuien gehad. En ook deze liet ik niet aan mijn omgeving zien. Mijn directe omgeving had echt wel door dat het niet goed ging, maar ik bleef maar zeggen dat het allemaal wel goed ging. Mijn vriend was de eerste die de muur afgebroken kreeg en toen kwam het hoge woord eruit. Ik had mij nog nooit zo eenzaam gevoeld op mijn verjaardag! Ik vierde het niet omdat ik gewoon de energie er niet voor had. Het meeste pijnlijke er was niemand die vroeg of ik die dag hulp ergens mee nodig had zodat ik toch mijn verjaardag kon vieren.

Toen dit er eenmaal uit was ging het wel iets beter en stopte de huilbuien, maar echt top heb ik mij niet gevoeld. Ook mijn ouders hadden dit in de gaten toen we ’s avonds gingen eten met zijn vieren. Ondanks alles hebben zij er alles aan gedaan dat ik alsnog een beetje een leuke dag heb gehad.

Mijzelf herpakken

Na deze dag was het wel duidelijk dat er iets moest gaan veranderen. Maar zoals ik al eerder zei ik vind het erg moeilijk om ergens halverwege mee te stoppen. Daarom besloot ik om een stapje terug te doen bij de RoPaRun en hier mijn energie bij pakken. Ook ging ik serieus nadenken of het wel verstandig was om na dat seizoen door te gaan met waterpolo.

Terwijl ik nog aan het verzinnen was over hoe ik mijn leven weer een beetje op orde kreeg kwam Corona Nederland binnen. Hierdoor werd ik gedwongen om rustig aan te doen, want alles werd stop gezet. Was er geen lockdown geweest denk ik dat ik ver over mijn grenzen heen was gegaan. Beetje gek maar daar ben ik Corona dus wel dankbaar voor! Hierdoor kon weer balans terugkrijgen in mijn leven.